Lista badań na literę “I”

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu.

Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takeigo testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne moga być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikammi pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Badania powiązane

Immunoglobulina Ig E (całk.) w surowicy (L89) , Diclofenac(C79) – IgE swoiste (L91) , Paracetamol (C85) – IgE swoiste (L91) , Kwas acetylosalicylowy (C51) IgE swoiste (L91)

Charakterystyka badania

Adenowirus (ADV) to patogen, który u człowieka wywołuje bardzo różnorodne objawy chorobowe choć najczęściej powoduje zakażenia układu oddechowego z objawami przypominającymi grypę, może wystąpić także nieżyt nosa, zapalenie oskrzelików, krup i zapalenie płuc. Ponadto wirus ten powoduje zakażenia przewodu pokarmowego objawiające się biegunką, wymiotami i bólem brzucha, zakażenia dróg moczowych (pieczenie i ból podczas oddawania moczu) oraz zapalenie spojówek (zaczerwienienie, nadmierne łzawienie i podrażnienie oka). U osób z osłabionym systemem odpornościowym adenowirus może powodować także zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych a nawet zapalenie mięśnia sercowego i zakażenia uogólnione. Zakażenie następuję głównie drogą kropelkową jak i fekalno-oralną. Badanie pozwala na ilościowe oznaczanie DNA adenowirusa w materiale klinicznym. Zastosowana w badaniu metoda Real Time–PCR pozwala na wykrywanie materiału genetycznego adenowirusa z wyjątkowo wysoką, w porównaniu do innych metod diagnostycznych, czułością i swoistością. Najczęściej badanie to jest wykonywane w celu monitorowania odpowiedzi na leczenie antywirusowe głównie u osób osłabionym systemem odpornościowym np. na skutek immunosupresji.

Charakterystyka badania

Wirusy BK (BKV) należy do rodziny poliomawirusów do której należą także wirusy JC, WU, KI oraz MCV. Nazwa wirusa BK pochodzi od inicjałów pacjenta od których po raz pierwszy wyizolowano wirusa. Patogen ten powoduje głównie u dzieci bezobjawowe zakażenia, które następnie mogą przejść w stan przetrwały. Wirus BK jest szeroko rozpowszechnionym na świecie patogenem. Do reaktywacji dochodzi najczęściej w wyniku osłabienia układu odpornościowego, szczególnie pod wpływem immunosupresji po przeszczepie organów. Może wówczas dojść do krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego, zapalenie przeszczepionej nerki. DNA wirusa BK wykrywane jest w m. in. w surowicy, moczu i nerkach pacjentów z nefropatią.Niniejsze badanie pozwala na wykrywanie DNA wirusa BK w materiale klinicznym. Zastosowana w badaniu metoda Real Time–PCR pozwala na wykrywanie materiału genetycznego wirusa BK z wyjątkowo wysoką, w porównaniu do innych metod diagnostycznych, czułością i swoistością. Najczęściej badanie to jest wykonywane w celu monitorowania odpowiedzi na leczenie antywirusowe głównie u osób osłabionym systemem odpornościowym np. na skutek immunosupresji.

Charakterystyka badania

Wirus CMV (wirus cytomegalii) to szeroko rozpowszechniony w populacji ludzkiej patogen. Wirus ten może powodować u człowieka infekcje typu pierwotnego lub nawrotowego (wtórne).
W większości przypadków zakażenie przebiega bezobjawowo i występuje głównie w dzieciństwie. Objawowe zakażenie manifestuje się najczęściej gorączką oraz zaburzeniami czynności wątroby. Występowanie objawów chorobowych infekcji wirusem cytomegalii jest uzależnione od sprawności naszego sytemu odpornościowego. Zakażenie jest groźne przede wszystkim u osób zakażonych wirusem HIV oraz u osób po przeszczepie szpiku kostnego. Cytomegalowirus może powodować różnego rodzaju komplikacje zdrowotne u dzieci zakażonych w czasie życia płodowego lub w okresie okołoporodowym, takie jak: opóźnienie rozwoju, zapalenie mózgu, małogłowie, zapalenie wątroby, płuc, nerwu słuchowego, zapalenie naczyniówki i siatkówki oka. Część wad może wystąpić w późniejszym wieku, a nie zaraz po urodzeniu dziecka.
Badanie ilościowe (określanie wiremii wirusa) pozwala na oznaczanie ilości materiału genetycznego wirusa CMV w jednym mililitrze osocza lub surowicy i wyrażone jest w kopiach genomu wirusa na mililitr (kopii/ml). Najczęściej badanie to jest wykonywane przed przystąpieniem do leczenia zakażonej osoby oraz do monitorowania odpowiedzi na podjętą terapię. Określenie wiremii CMV oraz śledzenie jej zmian jest ważnym czynnikiem rokowniczym skuteczności podjętego leczenia.

Charakterystyka badania

Wirus EBV – wirus Epsteina-Barra nazywany jest również ludzkim herpeswirusem 4 – HHV-4. Zakażenia wirusem EBV występują na całym świecie i są najczęściej bezobjawowe. Wirus Epsteina-Barra może wywołać mononukleozę zakaźną (najczęściej objawy grypopodobne), szczególnie, gdy pierwszy kontakt z wirusem nastąpi w okresie dojrzewania lub później. Infekcja może przejść w formę latentną trwającą do końca życia. Infekcja wirusem Epsteina-Barra jest szczególnie niebezpieczna dla osób z osłabionym układem odpornościowym, czyli np. dla osób zakażonych wirusem HIV, czy u biorców narządów. Zakażenie wirusem EBV można stwierdzić poprzez badanie na obecność lub brak specyficznych przeciwciał odpornościowych (w klasie IgM i IgG) oraz wykrycie materiału genetycznego (DNA) wirusa w badanym materiale.

Badanie ilościowe (określanie wiremii wirusa) pozwala na oznaczanie ilości materiału genetycznego wirusa EBV w jednym mililitrze osocza lub surowicy i wyrażone jest w kopiach genomu wirusa na mililitr (kopii/ml). Najczęściej badanie to jest wykonywane przed przystąpieniem do leczenia zakażonej osoby oraz do monitorowania odpowiedzi na leczenie.

Charakterystyka badania

Zakażenie wirusem HBV (wirus zapalenia wątroby typu B) należy do najbardziej rozpowszechnionych na świecie. Do zakażenia może dojść m.in. podczas kontaktu z zakażoną krwią, w czasie stosunków płciowych z zakażonym partnerem oraz okołoporodowo. Objawy zakażenia są różnorodne, od całkowicie bezobjawowego przebiegu, poprzez ostre lub przewlekłe infekcje mogące manifestować się m. in. żółtaczką, utratą apetytu, zmęczeniem. Zakażenie wirusem HBV można stwierdzić wykonując badanie na obecność specyficznych antygenów (HBsAg, HBeAg) lub przeciwciał odpornościowych (antyHBe, antyHBc) oraz wykrycie materiału genetycznego (DNA) wirusa w badanej krwi. Należy pamiętać, że zakażenie przewlekłe może doprowadzić do marskości wątroby oraz raka wątroby. Na rynku dostępna jest skuteczna szczepionka chroniąca przed powikłaniami spowodowanymi
zakażeniem tym groźnym wirusem. Badanie ilościowe (określanie wiremii wirusa HBV) pozwala na oznaczanie ilości materiału genetycznego (DNA) wirusa HBV w jednym mililitrze osocza lub surowicy. Wiremia wyrażona jest w jednostkach międzynarodowych na mililitr (IU/ml). Najczęściej badanie to jest wykonywane przed przystąpieniem do leczenia zakażonej osoby oraz do monitorowania odpowiedzi w trakcie leczenia.

Charakterystyka badania

Wirus HHV-6 jest dość szeroko rozpowszechnionym wirusem wywołującym u małych dzieci rumień nagły (trzydniówka) objawiający się wysoką gorączką oraz wysypką na tułowiu i twarzy. Wirus ten po zakażeniu pozostają w organizmie człowieka w formie utajonej, jednak okresowe obniżenie odporności może spowodować reaktywację zakażenia. Herpeswirusy mogą być bardzo groźne u osób z upośledzoną odpornością, lub z immunosupresją (np. chorzy po transplantacjach narządów). Może dochodzić wtedy do ciężkich powikłań takich jak np. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie mózgu. Zastosowana w badaniu metoda Real Time – PCR pozwala na wykrywanie materiału genetycznego wirusa HHV6 z wyjątkowo wysoką czułością i swoistością.

Kiedy i w jakim celu

W celu wykrycia zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C (hepatitis C virus, HCV), monitorowania przebiegu zakażenia i oceny skuteczności leczenia.

Badania wykonuje się u osób, które mogły zostać zakażone HCV, np. przez kontakt z zakażoną krwią, u osób z grup dużego ryzyka zakażenia HCV, u osób z objawami choroby wątroby.

Charakterystyka badania

Celem badania HCV-RNA – ilościowo (określanie wiremii wirusa HCV) pozwala na oznaczanie ilości materiału genetycznego (RNA) wirusa HCV w jednym mililitrze osocza lub surowicy. Najczęściej badanie to jest wykonywane przed przystąpieniem do leczenia zakażonej osoby oraz do monitorowania odpowiedzi w trakcie terapii. Określenie wiremii HCV oraz śledzenie jej zmian jest ważnym czynnikiem rokowniczym skuteczności podjętego leczenia przeciwwirusowego. Zakażenie wirusem HCV należy do najgroźniejszych spośród wirusów powodujących zapalenie wątroby. Jest to głównie spowodowane tym, iż większość infekcji przechodzi w stan przewlekły, co w konsekwencji może doprowadzić do marskości, a nawet raka wątroby. Objawy pojawiają się często dopiero po wielu latach od zakażenia. W trakcie pobierania materiału należy dołączyć informacje dotyczące wykonywanych dotychczas badań w kierunku obecności wirusa HBV (np. obecność/poziom HBsAg, leczenie przeciwwirusowe i jego okres, wcześniejsze miano przeciwciał).

Kiedy i w jakim celu

W jaki sposób Test ISAC może Ci pomóc?

• • Określa faktyczny profil uczuleniowy pacjenta, u którego występują objawy dla wielu alergenów.
  • Określa potencjalne ryzyko ciężkich reakcji alergicznych powiązanych ze spożywaniem pokarmów.
  •  Ιdentyfikuje profil przeciwciał IgE u pacjentów dla których leczenie nie przynosi zadowalającej poprawy.
  • Identyfikuje pacjentów z idiopatyczną reakcją anafilaktyczną.

Dla jakich pacjentów test ISAC jest przydatny?
Większość pacjentów, których dotyczy problem alergii wykazuje dodatnie wyniki badań dla wielu alergenów i prawdziwy czynnik wywołujący objawy może być trudny do identyfikacji. Zastosowanie testu ISAC pozwala znaleźć prawdziwe źródło uczulenia. W celu zminimalizowania dokuczliwych objawów alergii przy jak najmniejszym ograniczeniu diety; określenia poszczególnych alergenów, będących składowymi danych pokarmów i ustaleniu dogodnej diety.

Charakterystyka badania

Test ISAC (immunoCAP) jest kompleksowym testem w kierunku alergii, dzięki któremu możemy określić reakcję organizmu na poszczególne składniki alergenu. Wyniki pozwalają na bardzo dokładny przegląd alergenów głównych oraz powodujących reakcje krzyżowe, pomagając oszacować kliniczne ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych. Test ISAC może ostatecznie wykazać faktyczne źródło uczulenia. Dzięki białkom reagującym krzyżowo ImmunoCAP ISAC może podać informację o setkach źródeł alergenowych dodatkowo do 51 źródeł z których są one otrzymywane.

ImmunoCAP ISAC może również wykryć niespodziewane uczulenia lub pomóc w wykluczeniu alergii, dostarczając wyniki specyficznych IgE dla szerokiego spektrum alergenów. Test ISAC służy do diagnostyki alergii IgE zależnej. Wynik testu będzie negatywny w przypadku reakcji nie-IgE zależnych.

Kiedy i w jakim celu

Oznaczenie poziomu immunoglobuliny A (IgA) wykonuje się w celu diagnostyki zaburzeń odporności, oraz podczas dolegliwości jelitowych. Badanie IgA ma też swoje zastosowanie w diagnozowaniu chorób autoimmunologicznych.

Badanie poziomu IgA należy wykonać; w przypadku zaburzeń odporności,dolegliwości związanych jelitami. Można również zastosować badanie w celu wykrycia chorób autoimmunologicznych (reumatoidalne zapalenie stawów lub toczeń układowy).

Charakterystyka badania

Immunoglobuliny A (IgA) produkowane są przez limfocyty B, jako odpowiedź immunologiczna typu humoralnego. Występują w osoczu oraz wydzielinach błon śluzowych, stanowią niezwykle ważną ochronę przed wniknięciem bakterii oraz wirusów. IgA pełni także ochronną rolę w pierwszych miesiącach życia noworodka.

Charakterystyka badania

Ilościowy pomiar IgE, w połączeniu z innymi wskaźnikami klinicznymi, może być użytecznym wskaźnikiem do różnicowej diagnozy w chorobach atopowych (alergicznych) i nie atopowych. Oznaczanie Ig E pozwala na rozróżnienie alergicznych i niealergicznych schorzeń manifestujących się katarem, kichaniem, sapaniem. Wzrost poziomu IgE obserwuje się u wielu pacjentów z atopowym nieżytem nosa, astmą atopową, pokrzywką, atopowym zapaleniem skóry, wypryskiem atopowym. Poziomy całkowitego IgE w surowicy mogą być również podwyższone w innych stanach klinicznych nie związanych z alergią.

Kiedy i w jakim celu

Oznaczenie poziomu IgG pozwala określić czas, w jakim doszło do zakażenia. Jeśli poziom przeciwciała IgG jest podwyższony, oznacza to tzw „zakażenie przetrwałe”.

Badanie należy wykonać w celu : diagnostyki konfliktu serologicznego, pierwotnych i wtórnych niedoborów odporności,chorób, których podłożem są reakcje autoimmunologiczne, diagnostyka nowotworów układu krwiotwórczego (główne przewlekłej białaczki limfatycznej, szpiczaka plazmocytowego), oznaczenie stosowany również przy diagnostyce marskości wątroby.

Charakterystyka badania

Immunoglobulina G (IgG) oznaczana jest głównie w celu określenia czasu trwania zakażenia, niedoborów odporności oraz w diagnostyce konfliktu serologicznego. UgG stanowi główną frakcję przeciwciał. Istotną funkcją tej immunoglobuliny jest obrona organizmu przed patogenami.

Kiedy i w jakim celu

Stanowią ok. 5% immunoglobulin surowicy. Jednocześnie będąc najwcześniej produkowanymi przeciwciałami, w odpowiedzi na czynnik zakaźny.

Badanie należy wykonać w celu; wykrycia dziedzicznych lub nabytych niedoborów IgM, w rozpoznaniu makroglobulinemii Waldenstroma, w chorobach zakaźnych może służyć do oceny fazy zakażenia – poziom IgM w surowicy jest podwyższony w początkowej fazie zarażenia.

Charakterystyka badania

Immunoglobulina M (IgM) oznaczana jest w celu wykrycia dziedzicznych lub nabytych niedoborów tego przeciwciała skierowanego przeciwko antygenom krwi. Ocena IgM w przypadku zakażenia służy do oceny stopnia jego rozwoju. Podwyższony poziom świadczy o początkowym okresie choroby.

Charakterystyka badania

Immunoglobulina D jest jedną z klas immunoglobulin, która obecnie jest najmniej zbadana i jej funkcja fizjologiczna nie jest w pełni poznana. Jest ona zbudowana z czterech łańcuchów: dwóch ciężkich delta i dwóch lekkich kappa i lambda. Występuje w niewielkich ilościach w surowicy, w większych na powierzchni dziewiczych limfocytów B. Prawdopodobnie immunoglobulina D bierze udział w procesie pobudzenie limfocytów B ii przygotowaniu ich do procesu przełączania klas.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu. Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takeigo testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy. Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

• • Podstawowy obok AMH parametr rezerwy jajnikowej, stężenia inhibiny B we wczesnej  fazie folikularnej oceniają ilość oraz jakość pęcherzyków jajnikowych.
  • Ocena stężenia inhibiny B znajduje zastosowanie w procedurach in-vitro  jako czynnik prognostyczny odpowiedzi jajników na stymulację owulacji.
  • Ponadto jest czynnikiem prognostycznym przedwczesnego wygasania czynności jajników (POF) oraz w zaburzeniach  pochodzenia podwzgórzowego.
  • U mężczyzn ocenia sprawność spermogenezy i funkcjonowania gonad męskich.

Przygotowanie do badań

• • Materiałem do badania jest krew.
  • Pacjent  nie wymaga specjalnego przygotowania, nie trzeba być na czczo.
  • Jedynym zaleceniem w przypadku kobiet, jest wykonanie badania w fazie folikularnej, najlepiej w 3 dniu cyklu miesiączkowego lub wg. zaleceń lekarza.

Charakterystyka badania

Inhibina B – produkowana jest przede wszystkim w komórkach ziarnistych jajnika,  fizjologicznie hamuje wydzielanie FSH w przysadce. Z wiekiem, w związku ze spadkiem puli pęcherzyków, spada poziom inhibiny. W konsekwencji wzrasta poziom FSH,  w okresie menopauzy stężenie inhibiny B jest prawie nieoznaczalne.

U kobiet starających się o dziecko, hormony odgrywają duża rolę. Ich wahania są główną przyczyną problemów związanych z niepłodnością. Zaburzenia poziomu hormonów często objawiają się nieregularnymi cyklami menstruacyjnymi, brakiem lub zaburzeniem owulacji a nawet zanikiem miesiączkowania. Dlatego u kobiet starających się o dziecko tak istotne jest odpowiedni poziomu hormonów.

Kiedy i w jakim celu

Insulina jest hormonem peptydowym wydzielanym przez komórki beta wysp trzustki. Wydzielanie insuliny jest stymulowane przez glukozę (przyjęcie pokarmu) a hamowane przez głodzenie. Badanie insuliny wykonuje się w celu określenia jej poziomu we krwi. 

• • w celu ustalenia przyczyn hipoglikemii 
  • w celu potwierdzenia insulinooporności
  • czasami w przypadku cukrzycy, gdy lekarz zaleci ocenę wytwarzania insuliny oraz czasami aby potwierdzić oporność na insulinę
  • badanie pomocne w rozpoznawaniu wyspiaka (insulinoma, guza wywodzącego się z komórek wysp trzustkowych)

Charakterystyka badania

Materiałem do badania jest krew. 

Badanie powinno być wykonane w godzinach porannych, na czczo, po 10-12 h nieprzyjmowania posiłków. 

Badania powiązane

Glukoza do wskaźnika insulinooporności (L43) , Hemoglobina glikowana (HbA1c) (L55) , Witamina 25(OH)D Total (O91)

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu.

Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takeigo testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy. Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Badania powiązane

Immunoglobulina Ig E (całk.) w surowicy (L89), Insulina wieprzowa (C70) – IgE swoiste (L91), Insulina wołowa (C71) – IgE swoiste (L91)

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu.

Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy. Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Badania powiązane

Immunoglobulina Ig E (całk.) w surowicy (L89), Insulina ludzka (C73) – IgE swoiste (L91), Insulina wołowa (C71) – IgE swoiste (L91)