Lista badań na literę “O”

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu. Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takeigo testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne moga być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikammi pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu. Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takeigo testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne moga być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikammi pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu. Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takeigo testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne moga być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikammi pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu. Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takeigo testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne moga być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikammi pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Odczyn Biernackiego jest badaniem, w którym mierzy się szybkość opadania krwinek czerwonych w osoczu. Jest ono badaniem rutynowym, zlecanym często przez lekarzy podczas badań okresowych. OB jest niespecyficznym wskaźnikiem stanu zapalnego organizmu, a więc może być podwyższony zarówno w niegroźnych urazach, czy zakażeniach, a także w zaawansowanych chorobach nowotworowych.

W trakcie stanu zapalnego w organizmie wzrasta poziom białka (głównie fibrynogenu), który wpływa na zwiększoną  tendencje do nakładania się na siebie krwinek czerwonych, co znacznie przyspiesza ich opadanie podczas badania.

Podwyższone wartości obserwuję się w:

– chorobach zapalnych

– zakażeniach bakteryjnych

– ciężkich niedokrwistościach spowodowanych niedoborem żelaza lub witaminy B12

– hiperfibrynogemiach

– makroglobulinemiach

– przewlekłej niewydolności nerek

– nowotworach złośliwych

– martwicy tkanek

Obniżone wartości obserwuję się w:

– czerwienicy prawdziwej

– hipofibrynogenemii

– sferocytozie

– niedokrwistości sierpowatokrwinkowej

Kiedy i w jakim celu

Odczyn Waalera-Rosego wykonuje się w celu wykrycia obecności czynnika reumatoidalnego (RF) u osób z podejrzeniem choroby autoimmunologicznej, w celu potwierdzenia diagnozy. Odczyn jest użyteczny w diagnostyce reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) i innych chorób o podłożu autoimmunizacyjnym.

Charakterystyka badania

Odczyn Waalera-Rosego to nieswoisty odczyn serologiczny opierający się na mechanizmie hemaglutynacji (czyli zlepiania się krwinek czerwonych). Służy wykrywaniu czynnika reumatoidalnego (RF).

Kiedy i w jakim celu

Wykorzystywana w różnicowaniu zespołu niskiej T3 (zazwyczaj rT3 podwyższona) od prawdziwej niedoczynności. Podwyższone wartości występują w ciężkich chorobach pozatarczycowych, w nadczynności tarczycy i przy podwyższeniu TBG – globuliny wiążącej tyroksynę.

Przygotowanie do badań

Materiałem do badania jest krew. Pacjent nie musi być na czczo.

Charakterystyka badania

Odwrotna trijodotyronina rT3 jest nieczynnym hormonalnie izomerem trijodotyroniny T3.   Fizjologicznie jest tworzona w niewielkich ilościach w procesie konwersji tyroksyny (T4) do T3. W przypadku nieprawidłowego procesu konwersji T4 do T3 powstają patologiczne ilości RT3, które mogą być bardzo istotne w przypadku, gdy u pacjenta oznaczono niski poziom T3, bądź hormonalna terapia T4 nie przynosi skutków.  Odwrotna trójjodotyronina antagonizuje działanie T3, ponieważ ze względu na podobną strukturę cząsteczkową blokuję receptory dla T3. Wzrost RT3 powoduje powstawanie ujemnego sprzężenia zwrotnego, które prowadzi do zmniejszenia uwalniania hormonów tarczycy do krwioobiegu – jest to nazywane syndromem niskiej T3. Wytwarzanie patologicznych ilości RT3 można zaobserwować u osób cierpiących na poważne choroby ogólnoustrojowe tj. marskość wątroby, cukrzyca, procesy zapalne, a także u osób przemęczonych, po przebytym stresie (operacja, uraz).

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu. Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu.

Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Badania powiązane

Immunoglobulina Ig E (całk.) w surowicy (L89) , ALEX- Panel 295 Diagnostyka molekularna alergii , Drzewa wczesne (TX5) (L91) , Mieszanka drzew (TX9) – IgE swoiste (L91) , Mieszanka drzew (TX10) – IgE swoiste (L91)

Kiedy i w jakim celu

Badanie wykonuje się w celu ilościowego oznaczenia ołowiu w moczu. Stężenie ołowiu w moczu jest parametrem pozwalającym na ocenę długotrwałej ekspozycji na ołów w przeszłości. Podkreślić należy, iż związki ołowiu w ok. 75% wydalane są przez nerki.

Badanie zalecane jest u osób narażonych na długotrwałą ekspozycję na ołów oraz w monitorowaniu leczenia stanów zatrucia ołowiem.

Ekspozycja na ołów może dotyczyć każdego, ponieważ jest on bardzo rozpowszechnionym w środowisku pierwiastkiem, nie ulegającym biodegradacji i kumulującym się w organizmach żywych – w tym w organizmie człowieka. Może przenikać prze łożysko oraz znajdować się w ludzkim mleku.

Objawy zatrucia ołowiem początkowo są niespecyficzne – bóle głowy, bóle brzucha, nudności, kolka, symptomy dysbiozy. Charakterystycznym objawem może być słodki smak w ustach. Długotrwała ekspozycja na ołów może objawiać się uszkodzeniem szpiku kostnego, układu nerwowego oraz tzw. ołowianą cerą. Może również powodować niepłodność.

Charakterystyka badania

Materiałem do badania jest mocz. Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania. Pacjent nie musi być na czczo.

Badania powiązane

Rtęć w moczu (P89) , Kadm w moczu (P43) , ORGANIX GASTRO pośredni test dysbiozy

Kiedy i w jakim celu

Stężenie ołowiu we krwi jest parametrem pozwalającym na ocenę ekspozycji na ołów w okresie ostatnich tygodni i rozpoznanie zatrucia. Zatrucie ołowiem jest stosunkowo częste ze względu na szerokie zastosowanie ołowiu i związków ołowiu. Zatrucie ołowiem zwiększa  2,5 – krotnie ryzyko rozwoju procesu nowotworowego.

Objawy zatrucia ołowiem są początkowo nieswoiste  (kolka – kolka ołowicza, bóle głowy i brzucha, anemia, niepłodność, nudności, itd.), następnie zaostrzają się, prowadząc do niewydolności nerek, wątroby i układu nerwowego.

Zatrucie przewlekłe, w wyniku kumulacji ołowiu uszkadza kładu nerwowy, szpik kostny, nerki i skórę. Cechą charakterystyczną u osób długotrwale eksponowanych na ołów jest „ołowiana cera” i „rąbek ołowiowy” na dziąsłach w wyniku odkładania się ołowiu.

W grupie ryzyka znajdują się nie tylko pracownicy przemysłu, ale  wszyscy –  zarówno dzieci  jak i dorośli są narażeni na kontakt z tym i innymi metalami ciężkimi w życiu codziennym.

Przygotowanie do badań

• • Materiałem do badania jest krew.
  • Pacjent nie musi być na czczo.
  • Czas oczekiwania na wynik – 10 dni roboczych.

Charakterystyka badania

Ołów zaliczany jest do grupy szczególnie toksycznych metali.  Niebezpieczny dla organizmu człowieka – ołów, nie ulega procesowi biodegradacji i  jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych zanieczyszczeń środowiska.

Stężenie ołowiu jest wyższe u mężczyzn i osób palących. Według danych przedstawionych przez WHO w jednym wypalonym papierosie znajduje się od 17 do 980 ng ołowiu. Do zatrucia może dojść w wyniku wdychania związków ołowiu z zanieczyszczonym powietrzem oraz w wyniku spożycia zanieczyszczonych ołowiem produktów żywnościowych i wody. Jego wchłanianiu i przedostawaniu się do krwioobiegu sprzyjają niedoboru mikroelementów takich jak:

• • cynk,
  • żelazo
  • wapń.

Przeprowadzone badania wskazują, że metale ciężkie posiadają zdolność do indukowania stresu oksydacyjnego,którego miernikiem jest glutation.

Do zasadniczych mechanizmów  indukowania stresu oksydacyjnego przez ołów zalicza się:

• • bezpośredni wpływ ołowiu na błony komórkowe (zwłaszcza błony czerwonych krwinek),
  • interakcje między ołowiem i hemoglobiną,
  • tworzenie reaktywnych form tlenu,
  • wpływ ołowiu na antyoksydacyjne układy obronne.

Ołów wciąż znajduje zastosowanie w przemyśle wskutek czego dostaje się do środowiska wraz z emisjami pyłów fabrycznych oraz z niewłaściwie zagospodarowanych odpadów  przemysłowych.

W Polsce głównymi źródłami ołowiu w środowisku pracy jest:  hutnictwo metali nieżelaznych ( hutnictwo cynku i ołowiu, miedzi oraz aluminium), hutnictwo żelaza, przemysł maszynowy, akumulatorowy i ceramiczny, hutnictwo szkła kryształowego, składnice złomu, wytwarzanie i użytkowanie farb ołowiowych, przemysł poligraficzny oraz kopalnie rud ołowiu.

Grupa szczególnego ryzyka toksycznego narażenia na ołów, to dzieci.

Proces ekspozycji rozpoczyna się już w trakcie rozwoju prenatalnego, kiedy ołów przedostaje się przez barierę łożyskową, osiągając u płodu stężenie ok. 85-90% wartości w krwi matki. Może przyczyniać się do zahamowania rozwoju wewnątrzmacicznego, jak i  skrócenia czasu trwania ciąży, czy niższej masy urodzeniowej noworodka. Ponadto niemowlęta i młodsze dzieci łatwiej niż osoba dorosła wchłaniają ołów z dróg oddechowych i przewodu pokarmowego. Wolniej również usuwają nagromadzony ołów w organizmie. Początkowe objawy zatrucia u dzieci mogą być  mało charakterystyczne, takie jak rozdrażnienie czy trudności w nauce.

Długotrwała ekspozycja na ołów wywiera efekt  teratogenny, wpływa negatywnie na rozrodczość, powoduje zburzenia  układu nerwowego i odpornościowego, jest przyczyną depresji i zaburzeń emocjonalnych itd.

Badania wykonywane są wysoce czułą metodą Spektrometrią mas sprzężoną z plazmą wzbudzaną indukcyjnie ICP-MS.

Badania powiązane

Protoporfiryna cynkowa (N60) , Ołów w moczu (P71) , Cynk w surowicy (K15) , Żelazo w surowicy (O95) , Wapń we krwi (O77) , Kadm we krwi (P43) , Rtęć we krwi (P89) , Glutation , Glutation zredukowany/utleniony

Kiedy i w jakim celu

Kwasy OMEGA 3 należą do rodziny wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Najważniejsze z nich to:

– kwas alfa-linolenowy (ALA),

– kwas eikozopentaenowy (EPA)

– kwas dokozoheksaenowy ( DHA).

Nasz organizm może przyswoić każdy z tych kwasów, jednak w pełni aktywne są tylko dwa ostatnie. Kwas alfa-linolenowy musi ulec przemianie do EPA i DHA. Niestety efektywność tej przemiany wynosi zaledwie 5 %, dlatego ważne jest dostarczanie organizmowi gotowych do działania EPA i DHA. 

Kto zwłaszcza powinien zbadać sobie poziom kwasów OMEGA 3:

• • osoby z chorobami układu krążenia – chorobą wieńcową, po zawale serca, z wysokim poziomem trójglicerydów we krwi
  • osoby z upośledzoną tolerancją glukozy oraz chore na cukrzycę lub inne choroby autoimmunologiczne (ch. Hashimoto, RZS, łuszczyca, celiaklia, itp.)
  • osoby z nadwagą i otyłością
  • osoby na diecie wegetariańskiej
  • kobiety w ciąży
  • osoby których codzienna dieta zawiera mało ryb

Charakterystyka badania

Badanie polega na pobraniu krwi żylnej. Nie wymaga specjalnego przygotowania. 

W ALAB Laboratoria badamy poziom EPA i DHA oraz wskaźnik OMEGA 3, który wskazuje w jakim stopniu chroniony jest nasz układ krążenia.

Jaki wynik jest korzystny ?

Kiedy i w jakim celu

Analizę wykonuje się w celu wykazania bądź wykluczenia narażenia na narkotyczne substancje znajdujące się w soku mlecznym niedojrzałych torebek maku lekarskiego, czyli opiatów takich jak morfina, czy kodeina.Kiedy istnieje podejrzenie o nadużywanie narkotycznych leków przeciwbólowych.

Charakterystyka badania

Opiaty są to naturalne alkaloidy otrzymywane z soku mlecznego uzyskiwanego z niedojrzałych makówek oraz odpowiednio spreparowanego (opium). Do zewnętrznych oznak użycia opiatów należą: szpilkowate źrenice, opadające powieki, uczucie swędzenia skóry, senność, płytki oddech, wzmożona potliwość, ślady nakłuć po wstrzyknięciach. Dochodzi do zmniejszenia czynników motywacyjnych, apatii, wypalenia emocjonalnego oraz redukcji potrzeb seksualnych. Opiaty są jedną z najczęstszych przyczyn zatruć substancjami o działaniu narkotycznym. Powodują również bardzo silnie wyrażone oraz trudne do leczenia uzależnienie psychiczne oraz fizyczne. Nagłe odstawienie tych związków w przypadku uzależnienia jest niebezpieczne dla życia.

Kiedy i w jakim celu

Analizę stosuje się w celu wykazania bądź wykluczenia narażenia na narkotyczne oraz nienarkotyczne leki przeciwbólowe. W sytuacji zaistnienia podejrzenia nadużywania narkotycznych substancji zaliczanych do grupy opiatów (naturalnych związków znajdujących się w opium np. morfina czy kodeina), ich syntetycznych lub półsyntetycznych pochodnych tzw. opioidów (heroina, tramadol) oraz innych leków przeciwbólowych takich, jak paracetamol.

Przygotowanie do badań

• • Materiałem do badania jest krew lub mocz.
  • Czas oczekiwania na wynik do 10 dni roboczych.

Charakterystyka badania

Jest to analiza panelowa, pozwalająca na szybkie określenie stężenia 60 substancji należących do grupy opiatów i opioidów oraz innych leków przeciwbólowych .

Do substancji analizowanych w ramach tego panelu należą:

buprenorfina, glukuronid-3-buprenorfiny, norbuprenorfina, glukuronid norbuprenorfiny, dekstrorfan, dekstrometorfan, EDDP, fencyklidyna, fentanyl, norfentanyl, flupirtyna, gabapentyna, ketamina, norketamina, ketobemidon, kodeina, 6-acetylokodeina, dihydrokodeina, glukuronid-6-kodeiny, norkodeina, dihydronorkodeina, glukuronid-6-dihydrokodeiny, metadon, mitraginina, morfina, 6-acetylomorfina, etylomorfina, dihydromorfina, glukuronid-3-morfiny, glukuronid-6-morfiny, normorfina dihydronormorfina, dezomorfina, nalokson, naltrekson, 6-beta-naltreksol, oksykodon, hydrokodon, noroksykodon, oksymorfon, hydromorfon, paracetamol, pentazocyna, petydyna, norpetydyna, pirytramid, pregabalina, propofol, glukuronid-4-hydroksypropofolu, glukuronid-D-propofolu, propoksyfen, norpropoksyfen, sufentanyl, tapentadol, glukuronid-D-tapentadolu, demetylotapentadol, tramadol, demetylotramadol, tylidyna, nortylidyna

Badanie wykonywane  wysokosprawną chromatografią cieczową sprzężoną z tandemową spektrometrią mas (LC-MS/MS).

Co ważne, za sprawą bardzo wysokiej czułości oraz wybiórczości proponowanej przez nas metody, analiza pozwala na wykrycie już śladowych ilości, nie tylko substancji zażywanej, ale również jej metabolitów.

Charakterystyka badania

Dysbioza to stan zdrowia, w którym doszło do zaburzenia normalnej flory bakteryjnej i grzybiczej zamieszkującej jelita. Czynnikami, które mogą wpłynąć na ten stan są m.in. zmiana dietetyczna, zażywanie antybiotyków i aktywność układu odpornościowego.

Osobami, które są najbardziej podatne na dysbioze są:

• • Niemowlęta karmione sztucznie
  • Alergicy
  • Osoby przyjmujące często antybiotyki lub inne leki,
  • Osoby w podeszłym wieku
  • Osoby cierpiące na choroby nowotworowe
  • Osoby z objawami zmian zapalnych jelit

Korzyści diagnostyczne w wyniku zastosowania pośredniego testu dysbiozy

• • wczesne wykrycie nierównowagi mikrobiologicznej
  • wskazanie na zaburzenia w zakresie przemiany materii
  • kontrola przebiegu w terapii mikrobiologicznej
  • nieinwazyjne pobieranie próbek do badań (mocz poranny)

Pośredni test dysbiozy wykonuje się w celu oceny składu flory jelitowej. Badanie to wykonywane jest z moczu na zawartość kwasów organicznych będących metabolitami bakterii zasiedlających przewód pokarmowy. Ocena ilości tych związków w badanym materiale może być źródłem istotnych informacji na temat nieprawidłowej flory bakteryjnej zasiedlającej jelita.

Materiałem do badania jest mocz pobrany z próbki porannej, ze środkowego strumienia – najlepiej pobrany do specjalnego zestawu do pobrań, w celu jego uzyskania skontaktuj się wcześniej z wybranym Punktem Pobrań.

Badania powiązane

Flora bakteryna jelit , Glifosat – skł. herbicydów w moczu , Kwas masłowy w kale , Kalprotektyna w kale (ilościowo)

Charakterystyka badania

W badaniu analizowany jest poziom metabolitów tryptofanu w moczu. Tryptofan jest aminokwasem będącym substratem do produkcji serotoniniy i melatoniny, ma wpływ na funkcje wątroby, a także bierze udział w syntezie koenzymu NAD. Podwyższony poziom tryptofanu w moczu obserwujemy w zaburzeniach przemiany materii, które powodują niedobór witaminy B6 i niacyny. Zwiększone wydalanie tego związku obserwujemy także w przypadkach zwiększonej substytucji. Zaburzenia transportu aminokwasów i funkcji nerek również mogą wpłynąć na podwyższenie tego parametru w moczu. W próbce oznaczane są; • kwas wanilinomigdałowy, • kwas homowanilinowy, • kwas 5-hydroksyindolooctowy, • tryptofan, • kwas ksanturenowy, • L-kinurenina, • kwas kinureninowy, • kwas chinolinowy. Obliczany jest także stosunek L-kinurenina/tryptofan, a także stosunek kwasu kinureninowego/L-kinureniny.

Materiałem do badania jest mocz pobrany z próbki porannej, ze środkowego strumienia – najlepiej pobrany do specjalnego zestawu do pobrań, w celu jego uzyskania skontaktuj się wcześniej z wybranym Punktem Pobrań.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu. Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu.Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu.Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu.Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu. Oznaczenie asIgE pomaga potwierdzić lub wykluczyć źródło uczulenia.

Alergia na pokarmy w tym orzeszki ziemne wiąże się z ryzykiem reakcji ogólnoustrojowych w tym ciężkiej anafilaksji zagrażającej życiu, obejmujących wymioty, skurcze brzucha, obrzęk górnych dróg oddechowych, spadek ciśnienia tętniczego. U osób dorosłych alergia pokarmowa najczęściej jest następstwem krzyżowej reaktywności z pyłkami roślin, co w znacznym stopniu utrudnia postępowanie diagnostyczne.  Dotychczas  podstawowymi  badaniami w diagnostyce alergii na orzechy były punktowe testy skórne (PTS) i oznaczanie stężeń alergenowo-swoistych IgE (asIgE) w surowicy krwi. Jednak testy te mają ograniczoną wartość predykcyjną, często uzyskiwane są wyniki dodatnie u osób, które dobrze tolerują  orzechy. Złotym  standardem  w alergii  pokarmowej są próby prowokacyjne, ale niestety wiążą się z wysokim ryzykiem reakcji niepożądanych, w tym zagrażającym życiu. Naprzeciw wszystkim niedoskonałościom dotychczasowych testów, wychodzi diagnostyka molekularna, która pozwala precyzyjnie określić przeciwko, której komponencie orzecha produkowane są przeciwciała.

Rekomendujemy osobom z uczuleniem na orzechy arachidowe wykonanie badań w kierunku komponentów orzecha ziemnego: Ara h1, Ara h2, Ara h3, Ara h8, Ara h9. 

Przygotowanie do badań

• • Materiałem do badania jest krew.
  • Pacjent nie musi być na czczo, należy jedynie unikać posiłków wysokotłuszczowych.
  • Nie wymaga odstawienia leków sterydowych i przeciwhistaminowych podanych doustnie i miejscowo.

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi. 

W interpretacji wyników asIgE w stosunku do ekstraktu orzecha arachidowego konieczne jest uwzględnienie współistnienia i wpływu na końcowy wynik uczulenia na brzozę (PR-10: Bet v1/Ara h8), trawy (CCD: Phl p1/Ara h1; profiliny: Phl p12/Ara h5), oraz bylicę (nsLTP:Art v3/Ara h9).

Test wykonywany jest metodą referencyjną ImmunoCAP.  Prawdziwie ilościowy zakres pomiarowy od 0,1-100 kUA/L.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu.

Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Jajko jest jednym z najczęstszych alergenów pokarmowych, białko jaja uczula częściej niż żółtko. Jajko (najczęściej białko) może wywoływać nieprawidłowe reakcje przede wszystkim u dzieci, ale zdarza się, że alergia ta pozostaje do wieku dorosłego. Alergia na jajka może się ujawnić w okresie niemowlęcym i podejrzewa się, że zaczyna się już u płodu. Antygeny białka jaja przechodzą do mleka matki karmiącej. Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego komponentu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego,  lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( np u małych dzieci) lub w przypadku przeciwwskazań do PTS. Ponadto, ze względu na charakter alergenów pokarmowych bardziej odpowiednie są testy z krwi niż skórne (są mniej czułe).

Pomiar krążących przeciwciał IgE przeciwko konkretnym komponentom danego alergenu zapewnia ocenę uczulenia na poziomie molekularnym. Oznaczenie swoistych przeciwciał przeciwko Ovalbuminie Gal d2,  wraz z Gal d1 Ovomucoidem pozwala na precyzyjną ocenę alergii na jajko.  Pacjent uczulony z wywiadu na jajko może mieć objawy wczesne, wyłącznie IgE zależne:

• • w tym anafilaksję,
  • pokrzywkę,
  • nieżyt nosa czy astmę
  • ostre objawy z przewodu pokarmowego,
  • bądź dolegliwości wyłącznie nie-IgE zależne.

Przygotowanie do badań

• • Materiałem do badania jest krew.
  • Pacjent nie musi być na czczo, należy jedynie unikać posiłków wysokotłuszczowych.
  • Nie wymaga odstawienia leków sterydowych i przeciwhistaminowych podanych doustnie i miejscowo.

Charakterystyka badania

Ovalbumin ( Gallus domesticus) nGal d2– stanowi drugi  główny komponent białka jaja kurzego.Stanowi 54% ogólnej ilości białek jaja. Jest wysoce alergizująca, ale wrażliwa na wysoką temperaturę.  Gotowanie jajka przez co najmniej 10 min zmniejsza alergogenność o ponad 75%, a smażenie lub pieczenie zmniejsza ją jeszcze bardziej.  Dodatkowo jest składnikiem niektórych szczepionek (w Polsce są to szczepionki przeciwko grypie i żółtej gorączce), dlatego osoby uczulone na ten komponent powinny być pod szczególną opieką lekarza podczas szczepienia. N Gal d2  ImmunoCAP jest oczyszczonym białkiem naturalnym.

Test wykonywany jest metodą referencyjną ImmunoCAP, uznawaną za złoty standard w alergologii. Prawdziwie ilościowy zakres pomiarowy od 0,1-100 kUA/L.

Kiedy i w jakim celu

Jajko jest jednym z najczęstszych alergenów pokarmowych, białko jaja uczula częściej niż żółtko. Jajko (najczęściej białko) może wywoływać nieprawidłowe reakcje przede wszystkim u dzieci, ale zdarza się, że alergia ta pozostaje do wieku dorosłego. Alergia na jajka może się ujawnić w okresie niemowlęcym i podejrzewa się, że zaczyna się już u płodu. Antygeny białka jaja przechodzą do mleka matki karmiącej. Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego komponentu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego,  lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( np u małych dzieci) lub w przypadku przeciwwskazań do PTS. Ponadto, ze względu na charakter alergenów pokarmowych bardziej odpowiednie są testy z krwi niż skórne (są mniej czułe).

Pomiar krążących przeciwciał IgE przeciwko konkretnym komponentom danego alergenu zapewnia ocenę uczulenia na poziomie molekularnym. Oznaczenie swoistych przeciwciał przeciwko n Gald1 pozwala określić ciężkość alergii na jajko. Jest również markerem tolerancji na białko jaja. Pacjent uczulony z wywiadu na jajko może mieć objawy wczesne, wyłącznie IgE zależne:

• • w tym anafilaksję,
  • pokrzywkę,
  • nieżyt nosa czy astmę
  • ostre objawy z przewodu pokarmowego,
  • bądź dolegliwości wyłącznie nie-IgE zależne.

Przygotowanie do badań

• • Materiałem do badania jest krew.
  • Pacjent nie musi być na czczo, należy jedynie unikać posiłków wysokotłuszczowych.
  • Nie wymaga odstawienia leków sterydowych i przeciwhistaminowych podanych doustnie i miejscowo.

Charakterystyka badania

Ovomukoid (Gallus domesticus) nGal d1– jest głównym komponentem określającym ciężkość objawów na jajo kurze, pomimo że stanowi tylko 11% ogólnej ilości białek jaja kurzego.  Charakteryzuje się wysoką odpornością na temperaturę i enzymy trawienne, a ponadto zdolnością wywoływania reakcji alergicznej już w znikomych ilościach, może także uczulać kontaktowo przy dotknięciu jaja do skóry. Wysokie stężenia sIgE dla Gald1 są typowe dla uporczywej alergii i wskazują ryzyko alergii na jajko w każdej postaci, zarówno surowe jak i po obróbce termicznej. Ponadto jest również markerem tolerancji  na białko jaja kurzego, okresowe badanie p/c przeciwko Gald1 i ich sukcesywny spadek będzie wskazywał na rozwój tolerancji na białko jaja. N Gal d2  ImmunoCAP jest oczyszczonym białkiem naturalnym.

Test wykonywany jest metodą referencyjną ImmunoCAP, uznawaną za złoty standard w alergologii. Prawdziwie ilościowy zakres pomiarowy od 0,1-100 kUA/L.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu. Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Badanie jest szczególnie przydatne w diagnostyce alergologicznej w przypadkach ciężkich schorzeń alergologicznych oraz u małych dzieci, w celu oznaczenia ilościowego IgE powstałych w reakcji na obecność swoistego alergenu. Oznaczanie miana przeciwciał IgE w surowicy dla konkretnego alergenu jest pomocne przy wątpliwym wyniku testu skórnego, kiedy alergen nie jest dostępny w formie preparatu lub gdy w trakcie takiego testu może nastąpić reakcja anafilaktyczna. Badanie to jest szczególne przydatne w chwili, gdy wykonanie testów skórnych może być trudne ( u niemowląt, pacjentów z uogólnionym zapaleniem skóry).

Charakterystyka badania

Pomiar stężenia imuunoglobulin E w surowicy wykorzystywany jest w diagnostyce alergii i rozpoznawaniu swoistych alergenów (substancji, na które pacjent jest uczulony). U pacjentów z alergią po narażeniu na substancję uczulającą wzrasta miano IgE w surowicy.Reakcje alergiczne mogą być spowodowane kontaktem z różnego rodzaju alergenami m.in. sierścią zwierząt, składnikami pokarmowymi, kurzem, pleśnią, pyłkami, lekami, jadem owadów i czynnikami środowiskowymi.

Kiedy i w jakim celu

Badanie wykonywane w celu określenia genotypu wirusa HBV.

Charakterystyka badania

Badanie to służy do określenia genotypu wirusa HBV, dobrania odpowiedniej terapii oraz monitorowania efektów leczenia. Wyodrębnionych zostało osiem genotypów wirusa HBV, które oznacza się literami od A do H. W Polsce u zakażonych ludzi najczęściej występuje genotyp A, a drugim co do częstości występowania jest genotyp D.

Kiedy i w jakim celu

W celu monitorowania leczenia po przeszczepieniu szpiku kostnego. Powstawanie większej liczby retikulocytów jest następstwem uzupełniania zmniejszonej ilości krwinek czerwonych.Badanie zalecane jest w przypadku podejrzenia niedokrwistości; umożliwia jej różnicowanie. Wykonuje się je również podczas monitoringu leczenia erytropoetyną; objawy sugerujące niedokrwistość spowodowaną niedoborem żelaza to głównie ; łamliwość, wypadanie włosów, senność, osłabienie, omdlenia,suchość skóry, błon śluzowych, obniżona odporność, pogorszenie nastroju, zwiększona podatność na stres.

Charakterystyka badania

Badanie określające odsetek retikulocytów, które są niedojrzałą formą erytrocytów – umożliwia diagnostykę oraz różnicowanie niedokrwistości.

Charakterystyka badania

Rak szyjki macicy jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych u kobiet na świecie, stanowiąc poważny problem zdrowotny i społeczny. W Polsce współczynnik umieralności z powodu raka szyjki macicy należy do najwyższych w Europie. Główną przyczyną raka szyjki macicy jest długotrwałe (przetrwałe) zakażenie wirusem HPV (HPV – Human Papilloma Virus). Wirus ten przenoszony jest drogą płciową. Pośród ponad 100 genotypów wirusa HPV można wyróżnić wirusy HPV wysokiego ryzyka związane z neoplazją wewnątrznabłonkową szyjki macicy (CIN) i rakiem szyjki macicy oraz wirusy HPV niskiego ryzyka związane z rozwojem kłykcin kończystych oraz z łagodnymi zmianami wewnątrznabłonkowymi niższego stopnia.

Większość zakażeń wirusem HPV szczególnie u młodych kobiet ustępuje samoistnie. Zdarza się jednak, że przyjmuje ono postać przetrwałą, co może doprowadzić do rozwoju raka szyjki macicy. W diagnostyce przewlekłego zakażenia wirusem HPV pomocne jest badanie oparte na metodach diagnostyki molekularnej, które polega na stwierdzeniu obecności transkryptów mRNA onkogenów E6 i E7, wirusów wysokiego ryzyka. Białka E6 i E7 kodowane przez wirusowe geny, pełnią rolę onkogenów i są odpowiedzialne za transformacje nowotworową komórek nabłonka szyjki macicy. Niniejsze badanie umożliwia wykrycie i rozróżnienie mRNA onkogenów E6 i E7 pięciu najczęściej występujących genotypów wirusa HPV należących do grupy wysokiego ryzyka onkogennego: 16, 18, 31, 33, 45. Badanie obecności mRNA transkryptów E6 i E7 z wykorzystaniem testu Pretect HPV pozwala na wykrycie początków procesu kancerogenezy. Ma ono większą wartość diagnostyczną od stosowanych powszechnie testów na obecność DNA wirusa, ponieważ pozwala na wykrycie faktycznego zagrożenia rozwoju choroby nowotworowej wśród zakażonej wirusem HPV populacji.